W EDENIE

I

wśród szumu liści

z gałęzi młodych

poznajesz obcy teren

jesteśmy tacy oczywiści pod słońcem dnia

czy pod księżycem

bierzesz znów za wiele

wśród westchnień

miłość nam przemycę w edenie cichym

rozedrganym

zebrać chcesz owoce

ustami ujmując czas pod niebem lichym

choć dobrze znanym

już w piersiach nam łomocze to owoce zbierają nas II

zgra się głos ptactwa

z pieśnią wody

zerwiemy się jak nurt

zmiesza się z jękiem

wariactwa

dotyk swobody z rajskich progów

już coś się wymyka

stwarzasz nowy kult

nie ma tu bogów

gdy uwielbienie

w wargach się zamyka już ciemnieje

huk grzmotów zimny

uderzy w ziemię suchą

gniew boży się chwieje

i zaraz tu spłynie

ciężką pokutą za

grzech nasz niewinny ale zbieraj mnie

dalej

ślubując życia nowe

pieczętuj wytrwale